FILIPPHILIPPE KUNST
Over Filip Philippe
Filip Philippe, ook bekend als Philippe Florizoone, is een Belgische kunstenaar geboren op 21 juni 1952 in Veurne en opgegroeid in Koksijde. Hij heeft Grieks-Latijnse godsdienst gestudeerd aan het College Veurne en heeft van 1982-1988 kunstcursussen gevolgd, waaronder schilderen, beeldhouwen en kunsttheorie.
Zijn kunststijl wordt omschreven als magisch realisme en plastisch literair, waarbij de focus ligt op de inhoud en de innerlijke diepte van zijn werk in plaats van het uiterlijk.
In zijn abstracte kunst gebruikt hij melk in zijn olieverfschilderijen en creëert hij tekens en symbolen om zijn schilderijen te transcenderen van objecten uit de werkelijkheid naar kunst.
Hij overschildert zijn figuratieve werken met witte verf, waarbij alleen de ogen en mond zichtbaar blijven als een manier om toegang te krijgen tot de innerlijke diepte van zijn kunst.
4 GOD
Ontdek de magie van Filip Philippe's kunst
Bekijk nu zijn adembenemende kunstwerken en dompel jezelf onder in de betoverende wereld van magisch realisme.
4
- God De artistieke god is systeem en implementeert de aardse structurering, onvolmaakt vol fouten, gemultiplieerd door menselijke constitutionele en omgevingsfouten; deze negatieve chaosevolutie verklaart het lijden, welke inherent, wel onafhankelijk is van methode god. Het goddelijke is een systeem, een methode, die structureert als een golf van mist, ir-, uv- of andere stralen die alles, zowel lichamelijk materieel als geestelijk ruimtelijk, penetreert, interfereert en multiplieert met een niet waarneembare superstructuur, niet van DNA, wel gelijkaardig eraan.
Door dit bestaan en verdere indringing en implementatie is God zelf in evolutie, waarbij de definitie en parameters voortdurend aangepast worden net zoals DNA op zichzelf als in nieuwe combinaties met materiële variabelen, waarbij het fenomeen God steeds uitbreidt, zowel van binnen als van buiten; alle mogelijke te observeren, ook niet waarneembare feiten en data, structureert en beheerst het (systeem); deze veranderingen zijn zowel positief als negatief, goed of slecht, net zoals DNA muteert in betere eigenschappen, ook tot kanker en lijdende zieke lichamen. Goed en kwaad zijn inherent aan het systeem God en evolueren volgens de evolutie van de goddelijke dynamische entiteit. Inherent wel, het is echter niet God, die goed en kwaad implementeert en organiseert in de mens. De katholieke god is dood. De paus van Rome pruttelt: god is liefde, maar Jezus orakelde: Mijn Rijk is niet van deze wereld. Liefde geluk ongeluk heersen enkel op aarde. Haat nijd hoop jaloersheid hebben geen welbehagen in het heelal. Vanaf heden heerst Het Systeem met zijn kunstenaars.
Het heeft dan ook geen zin de vraag naar het lijden te stellen, zolang we het hoe en waarom van de manipulatie van structurering niet kennen. Aangezien alles vast zit aan methodische systeemstructurering volgt daaruit een mogelijkheid tot het lot vooraf te voorspellen. Met kennis van deze voorlopig onbekende factoren is men bij machte op de heersende realiteit in
te grijpen, net zoals de geneeskunde vroeger enkel medicamenteus, nu echter genoom-therapeutisch, in staat is een ziekte te behandelen.
Ze staroogde: Ik heb thuis chauffage en toilet op verwarmd water, een wasmachine en laptop, beide elektrisch aangestuurd met afstandsbediening. God is dan artificiële intelligentie? Wat zegt ons de zwarte magie van de zwarte macht van de zwarte kracht in een zwart gat? Was ik maar jou. God, wat heeft hij allemaal niet geschapen! Hij, is God een hij? Nee, hij is hermafrodiet. Waarom zond hij zijn zoon ter aarde, niet zijn dochter? Waarom denk je seksistisch? Gebrainwasht? Omdat lullige lullen liefelijk lullen haar te verkrachten, natuurlijk!
De dokter grinnikte met zijn stoppelbaard: wat is een leptopyromasochist? Een dief, die aangebrande beignets steelt en er zijn teelballen mee probeert in brand te steken; hij lacht zijn gele tanden bloot. Een andere dokter grinnikt mede naar 2 inheemse vrouwen aan de overkant die het niet verstaan want ze weten niet wat beignets betekenen. Hij grimlacht zijn sigarettetanden bruin bloot. De vrouwen spelen met hun gouden ketting tussen hun borsten tot ze denken de mannen in hun ban te hebben. De dokters volbrengen hun goede daad, laten hen in de ban van deze gedachte een stomme aanbidder te hebben. De vrouwen communiceren 2 druppels water op de broek van een dokter, overleggen niet, niet relativerend maar promoten hun witte tanden naakt. De dokters verkopen hun tanden meer bloot, laten de vrouwen in de waan en blijven hen zo in de ban houden. Wie zijn de slimme domme, wie de domme slimme? Want zonder het te weten kennen zij ons spel en zijn ze niet vies van een druppel water; ik wou dat ze vrij waren, deden wat ze graag beleefden. Is wat zij ook wensten. Zij dansten, tolden in het rond op de maat van muziek. Niet in vrijheid op hun maat, nee, verplicht op de maat van de muziek door de disk_jockey bepaald. Dansend in volle onvrijheid droomden ze de vrijheid: de druppel water op mijn broek die zij helpend drogen zouden.
God was een zak met duizenden gekleurde knikkers. De meisjes voelden zich geurende knikkerende kikkers.